تفاوت بین درپوش های لاستیکی کلروبوتیل و بروموبوتیل چیست؟
پیام بگذارید
در حال حاضر دو نوع اصلی از لاستیک بوتیل هالوژنه وجود دارد که معمولاً در جهان برای تولید درپوش های لاستیکی دارویی استفاده می شود: لاستیک بوتیل کلردار و لاستیک بروموبوتیل. اروپا و ایالات متحده به استفاده از لاستیک بروموبوتیل برای ساخت درب بطری های دارویی عادت دارند. در روزهای اولیه آسیا، بیشتر آنها از لاستیک بوتیل کلردار بودند. تاکنون، بیش از 90 درصد از درپوشهای لاستیکی بوتیل دارویی در ژاپن و تایوان هنوز با استفاده از لاستیک بوتیل کلردار پردازش میشوند.
امروزه جامعه بین المللی کلرزنی را ترجیح می دهد. از آنجایی که برم از کلر فعال تر است، پایداری و ایمنی درپوش های لاستیکی کلردار نسبتاً بالاست. در گذشته، اکثر گونه های خشک شده یخ زده از درپوش های لاستیکی بروموبوتیل استفاده می کردند که در دمای 121 درجه استریل می شدند. مشکلی نبود. اگر دما بالاتر است، باید با سازنده درپوش لاستیکی مشورت کنید. با این حال، هنگامی که از درپوش های لاستیکی برم دار استفاده می شود، شفافیت محصول احتمالاً پس از انحلال مجدد پس از شتاب یا قرار دادن ضعیف است. به این تاثیر توجه کنید. درپوش های لاستیکی کلردار شفافیت بازسازی محصول بهتری دارند و هیچ تاثیری بر کیفیت محصول ندارند.
در پایان، پایداری دو نوع درپوش لاستیکی باید با بررسی تجربی مورد قضاوت قرار گیرد. به طور کلی، هنگام آزمایش سازگاری مواد بسته بندی، ساختن تنها یکی از مواد بسته بندی و انجام هر دو کلر و برم کردن غیرممکن است. اگر در زمان تعیین شده تفاوت آشکاری وجود نداشت، می توانید هر چیزی را که می خواهید انتخاب کنید. یا کلرزنی را با پایداری بهتر انتخاب کنید، یا اگر کلرزنی واقعاً گرانتر از برم سازی است، برم را انتخاب کنید.
برخی افراد بر این باورند که درپوش های لاستیکی بوتیل کلردار و درپوش های لاستیکی بروموبوتیل به دلیل اتم های هالوژن متفاوت در لاستیک، ویژگی های متفاوتی دارند. درپوشهای لاستیکی بروموبوتیل میتوانند از محتوای کم مواد ولکانیزه استفاده کنند و نیازی به افزودن نرمکننده ندارند. در مقایسه با درپوش های لاستیکی بوتیل کلردار، تمیزتر هستند و تأثیر کمتری بر داروها دارند. در مقایسه با درپوش های لاستیکی بروموبوتیل، درپوش های لاستیکی بوتیل کلردار مقاومت حرارتی بهتری دارند و کمتر مستعد چسبندگی پس از استریل کردن در دمای بالا هستند.
مقایسه دو نوع لاستیک:
1.1. هر دو لاستیک بوتیل کلردار و لاستیک بروموبوتیل محصولات اصلاح شده لاستیک بوتیل هستند که در مجموع لاستیک بوتیل هالوژنه نامیده می شود. هدف از اصلاح، بهبود عملکرد پردازش و گسترش دامنه کاربرد آن است. لاستیک بوتیل با حل کردن لاستیک بوتیل در آلکان ها یا سیکلوآلکان ها و انجام یک واکنش هالوژناسیون تحت هم زدن تهیه می شود. مکانیسم واکنش نسبتاً پیچیده است، عمدتاً افزودن و جایگزینی. لاستیک بروموبوتیل حاوی حدود 2٪ برم و لاستیک بوتیل کلردار حاوی 1.1٪ تا 1.3٪ کلر است. پس از هالوژناسیون لاستیک بوتیل، سرعت ولکانیزاسیون تا حد زیادی بهبود می یابد، ترکیب پذیری و عملکرد ولکانیزاسیون با سایر لاستیک ها بهبود می یابد و چسبندگی نیز به طور قابل توجهی بهبود می یابد.
1.2. محتوای تثبیت کننده: از آنجایی که عنصر برم در لاستیک بروموبوتیل نسبتاً فعال است، پایداری ذخیره سازی پایینی دارد و مستعد سولفوره شدن است، لازم است یک تثبیت کننده (معمولاً روغن سویا اپوکسی با محتوای اپوکسی) اضافه شود.
1.3) به لاستیک. درصد وزنی)؛ در حالی که عنصر کلر در لاستیک کلروبوتیل بی اثرتر از برم است، پایداری ذخیره سازی بالایی دارد، به طور کلی تثبیت کننده اضافه نمی کند و خلوص ذاتی بالاتری نسبت به لاستیک برمید دارد.
1.3. محتوای عامل ضد پیری: این دو لاستیک معادل هستند.
zle.
1.4. عملکرد: به عنوان محصولات صنعتی، هیچ تفاوت اساسی بین این دو وجود ندارد.
1.5. عملکرد پردازش: بوتیل برومید دارای فعالیت ولکانیزاسیون بالا و طیف گسترده ای از سیستم های ولکانیزاسیون است. می توان از سیستم های ولکانیزاسیون عمومی استفاده کرد و سرعت ولکانیزاسیون افزایش می یابد. محصولات صنعتی به دلیل نیاز بیشتر به خواص فیزیکی محصول، معمولاً از ولکانیزاسیون بروم دار استفاده می کنند. از رزین فنولیک، اسید استئاریک و اکسید روی به عنوان سیستم ولکانیزاسیون یا شتاب دهنده های تیازول و تیورام به عنوان سیستم ولکانیزاسیون استفاده می شود. سیستم فوق در تولید اولیه درپوش های لاستیکی دارویی نیز مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، پس از استفاده و تحقیقات بعدی، مشخص شد که سیستم های فوق بر سازگاری درپوش های لاستیکی و داروها تأثیر می گذارد.
